بازیافت: تبدیل کیسه های پلاستیکی به چسب

درحالی که کیسه های پلاستیکی حجم زیادی از پسماند ها را تشکیل می دهند، بازیافت آنها توجیه اقتصادی ندارد چرا که عموما به محصولات بسیار کم ارزشی تبدیل می شوند. اگر بتوان محصولات بسته بندی که بر پایه پلی اتیلن هستند را به محصولات با ارزش بالاتر تبدیل کرد ، بسیاری از آنها به جای دفن شدن در زمین بازیافت می شوند. یکی از اصلی ترین مشکلات در بازیافت پلی اتیلن که یک سوم کل تولید پلاستیک جهان را تشکیل می دهد، اقتصاد است: کیسه های بازیافتی به محصولات بی ارزشی تبدیل می شوند که انگیزه ای را برای استفاده دوباره از آنها ایجاد نمی کنند. دردانشگاه برکلی کالیفرنیا فرآیند شیمیایی جدیدی توسعه یافته است که پلاستیک های تولید شده از پلی اتیلن را به چسب های قوی و با ارزش تبدیل می کند و می تواند توجیه اقتصادی داشته باشد. جان هارتویگ ، می گوید : هدف ما این است که کیسه های پلاستیکی که هیچ ارزشی ندارند را به جای دور انداختن که در انتها در زمین دفن می شوند به محصولی با ارزش تبدیل کنیم. نمی توان تمام این پلاستیک ها را که هرساله از هزاران میلیارد پوند پلی اتیلن تولید می شوند را بازیافت و به موادی با خاصیت چسبندگی تبدیل کرد، اما اگر بخشی از این پلاستیک ها را به موادی با ارزش تر تبدیل کنیم ، می تواند تبدیل مابقی این پلاستیک ها به موادی با ارزش کمتر را نیز توجیه کند. برای اکثر پلاستیک ها بازیافت به معنی خرد کردن آنها و تبدیل به محصولات عمومی است که در این فرآیند بسیاری از شاخصه های اولیه پلاستیک از بین می رود. و در حالی که روش های نوین بازیافت ، پلاستیک ها را به ترکیبات سازنده شیمیایی آنها برای استفاده به عنوان سوخت ها یا روان کننده ها تجزیه می کند، این محصولات نیز ارزش کمتری داشته و از نظر زیست محیطی به دلیل تبدیل به دیگر سوخت های فسیلی که میبایست سوزانده شوند و یا طول عمر کمی دارند می تواند سوال برانگیز باشد. فرآیند شیمیایی توسعه یافته توسط هارتویگ و همکارانش بسیاری از ویژگی های پلی اتیلن را حفظ می کند اما یک گروه تحقیقاتی نشان داده اند که پلی اتیلن اصلاح شده حتی می تواند با لاتکس بر پایه آب رنگ آمیزی شود (لاتکس به راحتی از پلی اتیلن معمولی با چگالی کم (LDPE) جدا می شود.